Vinnuvæl

Aldrei grunaði mig að þegar ég útskrifaðist úr Líffræðinni hérna í den að fyrir mér ætti að liggja að selja fallhlífar fyrir kompaní í Flórída, en svona fer þetta stundum - og er víst bara búið að vera ágætt að mestu undanfarin ár.  Flestir vinnufélagarnir eru gæða fólk og nátturulega mikið um karaktera í kúnnahópnum.  Sumir skemmtilegir, aðrir dáltlir fýlupokar eins og gengur.

Síðustu dagar hafa nú verið alveg hrein hörmung.  Við fengum nýjan yfirmann (sem er nú eiginlega of mikið sagt - "yfirdrengur" er nær lagi) fyrir tæpum 3 mánuðum síðan.  Hann er glæ-ný-útskrifaður úr virtum og viðurkenndum viðskiptaháskóla og alveg hundblautur á bak við eyrun. 
Í síðustu viku sauð uppúr, og hreint bara allir í minni 8 manna deild alveg fjúkandi vondir. Bossinn gerðist orðljótur og hávær á fund sem lagðist ekki vel í mannskapinn. Skiljanlega, það er nú allt í lagi að vera ósammála en alveg óþarfi að vera með einhvern dónatón.  

Við sjáum bara hvað setur.  Það er ekki laust við að mann langi bara aftur í moldina í Gróðrarstöðinni Mörk nú eða þá í Kjarnaskógi, maður var alveg laus við svona vitleysingapólitík í þá daga - enda gúrkufræðingar upp til hópa skemmtilegt og kátt fólk sem er ekkert að ergja sig á smámunum. 

 En jæja, kominn tími til að fara í háttinn, vakna snemma og synda af krafti í fyrramálið.  Hálf-ironman trainingin er byrjuð fyrir alvöru!